Ο πονεμένος χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
" Σήμερα ο καλύτερός μου φίλος με χαστούκισε " .
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση, όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
" Σήμερα ο καλύτερός μου φίλος μου έσωσε τη ζωή ".
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε την ζωή, τον ρώτησε:
" Όταν σε χτύπησα έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί ? "
Ο άλλος φίλος απάντησε:
" Όταν κάποιος μας πληγώνει πρέπει να το γράφουμε στην άμμο, όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν. Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας , πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει. "
Μάθε να γράφεις τα τραύματά σου στην άμμο και να χαράζεις τις χαρές σου στην πέτρα.
